Τρίτη 9 Ιουνίου 2015

Το σπίτι των παιδικών μου χρόνων

Κυριακή βράδυ αργά γυρίζοντας την διαδικτυακή γειτονιά μας διάβασα στο blog  της  Μαρίας
την ανάρτηση της και μου ήρθαν στο μυαλό μου οι σκέψεις που έκανα την ημέρα του Πάσχα στην ιδιαίτερη πατρίδα μου  !

Ατενίζοντας από το μπαλκόνι του τρίτου ορόφου την θέα, έβλεπα την απέναντι γειτονιά που ακόμη παρaμένει όπως τότε παλιά ,σε αντίθεση με τις υπόλοιπες γειτονιές που οι πολυκατοικίες φύτρωσαν σαν τα μανιτάρια ,κυριολεκτικά ! Τα έχουμε και μπόλικα και όλων των ειδών !!!
Εκεί  ήταν το πέρασμα για όλη την παρέα της γειτονιάς μας  για να ανεβούμε ακόμη πιο ψηλά .....  

oldthings
             
           Άλλες φορές στο χώρο που έχει περιφράξει το Δασαρχείο και είναι, ας το αποκαλέσω                                   ζωολογικός κήπος .....για να χαζέψουμε τις αλεπούδες ,τα παγόνια ,τους λαγούς                                                          και  άλλα είδη του ζωικού βασιλείου της περιοχής .
oldthings
   
 Ο προορισμός μας ήταν η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής   ,φαίνεται στο βάθος ανάμεσα στα δέντρα .Πόσο περήφανοι και δυνατοί αισθανόμασταν όταν λαχανιασμένοι και καταιδρωμένοι ατενίζαμε την πόλη μας από ψηλά !!

oldthings
    Άλλες φορές ο προορισμός ήταν ο Προφήτης Ηλίας ,πιο μακριά ,ξεκινούσαμε νωρίς για να             γυρίσουμε πριν το ηλιοβασίλεμα για να γλυτώσουμε την "αγία ράβδο " .....έτσι χειριζόταν την          συμμόρφωση οι μεγάλοι τότε ... Οι κανόνες αυστηροί ,επιστροφή πριν δύσει ο ήλιος ,τα                   μαθήματα να έχουν τελειώσει ,όχι μακριά ( αυτό δεν θυμάμαι να το τηρήσαμε ποτέ ),να                   περνάμε τη γέφυρα και όχι μέσα από το ποτάμι (ούτε αυτό ) και να προσέχει ο ένας τον άλλον
     αυτό ήταν το πιο ιερό , ήμασταν μια γροθιά στις μακρινές εξορμήσεις  .
oldthings

Ανάμεσα από τα πυκνόφυτα μονοπάτια ,χωρίς να κουραζόμαστε ,μόνο να πειραζόμαστε και το δάσος να αντηχεί από τα γέλια και τις παιδικές φωνές μας .
oldthings
    
  Η ματιά μου περιστρέφεται στις  πανέμορφες μαγευτικές και κάτασπρες βουνοκορφές που τις αντικρίζαμε από τους  χωμάτινους   δρόμους και τώρα πλέον τις κάλυψαν οι στέγες των                                                                            πολυκατοικιών ....
oldthings
                     

  Κοιτάζω μια στο τεράστιο μπαλκόνι μας ,που θέλει συνέχεια καθάρισμα και μια κάτω στο δρόμο ,με ζαλίζει κιόλας και θυμάμαι ότι ο δρόμος αυτός έχει τραβήξει τα πάνδεινα ....
 Χωμάτινος παλιά ,οι νοικοκυρές κάθε απόγευμα με τους κουβάδες  να ρίχνουν νερό για να καταλαγιάσει η σκόνη και εμείς σαν σκανταλιάρικα τερατάκια να τρέχουμε πάνω -κάτω  και η σκόνη να ξανασηκώνεται .....χαμηλά όλα τα σπίτια τότε ...
oldthings
  
Τις αλάνες ,που περίεργα ακόμη δεν υψώθηκαν νέα "θηρία ",να σφύζουν από τις φωνές μας ,ποιός θα γίνει αρχηγός της ομάδας, ποιούς θα έχει μαζί του ,με τι παιχνίδι να αρχίσουμε .
Τα "άρματα" ,( ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΈΝΟ ΜΟΥ ),τα σχοινάκια ,  τα "μήλα " ,τα κεραμίδια ,το κουτσό ,τις μπάλες ,μια καλή είχαμε ,οι άλλες ξεφούσκωτες αλλά παίζαμε και με εκείνες ...
oldthings
           
Κοιτάζω την ψησταριά υγραερίου που περιμένει να ανάψει και θυμάμαι τότε που όλη η γειτονιά μαζευόταν από τα χαράματα ,να ανάψουν οι φωτιές κάτω στη γη ,να μπούνε οι σούβλες με τα κατσίκια ,να ψήνουν οι μεγάλοι ,να χαίρονται ,να γελούν ,να αγκαλιάζονται και να δίνουν το φιλί της αγάπης, να ακούγονται στη διαπασών τα παραδοσιακά τραγούδια , ο χορός να μη σταματά μέχρι αργά το απόγευμα .....
oldthings

Βαριές οι σκέψεις ημέρα του Πάσχα , κοιτάζω γύρω μου και σκέφτομαι με νοσταλγία εκείνο το μικρό χαμηλό σπιτάκι που μεγάλωσα ,με τον μικρό κήπο γεμάτο από  γαρύφαλλα ,τενεκέδες ασπρισμένους με βασιλικούς , οι ντάλιες ψηλές όλων των χρωμάτων , η αχλαδιά μας που στον ίσκιο της άπειρα απογεύματα διάβαζα ,κεντούσα και μαζευόμασταν τα παιδιά της γειτονιάς να ξεφυλλίσουμε τα Μικυ Μάους ,τον Μπλέηκ και να διαβάσουμε τις ιστορίες του ατρόμητου παιδιού Γιώργου Θαλάσση ...κάποιοι μπορεί να το θυμούνται ....

oldthings

      Νοσταλγικές οι σκέψεις μου αφήνουν μια γεύση γεμάτη γλύκα για το πόσο όμορφα ήταν τα παιδικά μου χρόνια  και όταν το συζητάω με την μητέρα μου ,εκείνη μου απαντά πόσο δύσκολα ήταν εκείνα τα χρόνια ... με τα σπίτια χαμηλά ,φτωχικά χωρίς ευκολίες και ανέσεις .....
                 Άλλα τα μάτια των παιδιών και άλλα των μεγάλων ...διάσταση απόψεων
                η μήπως η  άνεση του πολιτισμού  , μας έχει απορροφήσει τελείως ???


 Με αυτή μου την ανάρτηση συμμετέχω στο  στο   στο Life Images #17! ! της Μαρίας.

16 σχόλια:

  1. Τι όμορφες και γλυκές νοσταλγικές εικόνες μας μετέφερες !!!!!!!!!!
    Καλό ξημέρωμα !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ράνια μου ,κάθε φορά που η ματιά μου περιστρέφεται ,δεν με αγγίζει το τι συμβαίνει τώρα στο χώρο ,αλλά πως ήταν παλιά και τι περάσαμε σαν παιδιά ! Αναρωτιέμαι ,μήπως άρχισα να μεγαλώνω πολύ ??

      Διαγραφή
  2. Μέσα από το κείμενό σου Ολυμπία μου είναι σαν να βλέπω τα ευτυχισμένα παιδικά σου χρόνια !! Βέβαια άλλη γνώμη έχει η μαμά αλλά εμείς πάντα θ΄αναπολούμε τα γδαρμένα γόνατα εκείνης τρης εποχής !!1
    Σε υπέροχο μέρος μεγάλωσες καλή μου
    Τα φιλιά μου και ευχαριστούμε για τι μοίρασμα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νικόλ μου , πραγματικά ήταν όμορφα χρόνια ,χωρίς έννοιες ,τις είχαν οι γονείς μας βέβαια ,αλλά χόρτασα παιχνίδι ,παρέες ,παιδικές φιλίες ,μπόλικο ξύλο λόγω ατίθασου χαρακτήρα .Η διάσταση με την μητέρα υφίσταται ακόμη και τώρα ,επειδή πιστεύει ότι έπρεπε να ήμουν αγόρι !!!!

      Διαγραφή
  3. Γλυκιές οι παιδικές θύμισες και πολύτιμες για να προχωράμε.
    Πολλά φιλιά,
    Ολυμπία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ολυμπία μου , εκείνα τα χρόνια αφθονία παιχνιδιών δεν υπήρχε ,έπρεπε να φανταζόμαστε και να δημιουργούμε απο ευτελή υλικά . Πολλές φορές σκέφτομαι την άνεση και την πληθώρα των παιχνιδιών που μεγάλωσαν τα παιδιά μου για να κυλά ο χρόνος σε ένα διαμέρισμα .....Καλή σου βδομάδα !

      Διαγραφή
  4. Ολυμπία μου λάτρεψα την ανάρτησή σου...με συνεπήρες με τις αναμνήσεις σου και ζήλεψα εκείνες τις εξορμήσεις σας!!!
    Η μαμά σου δεν έχει άδικο, ήταν δύσκολα χρόνια για τους μεγάλους, μα τα παιδιά όλα τα βιώνουν αλλιώς!
    Σε ευχαριστώ πολύ που τίμησες με τις πολύτιμες αναμνήσεις σου το Life Images!
    Φιλιά πολλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου και τώρα αν πούμε να επαναλάβουμε τις εξορμήσεις εκείνες θα το έκανα ,όχι βέβαια με τις τότε σωματικές δυνάμεις αλλά σίγουρα με την ψυχή γεμάτη ενθουσιασμό και θέληση .Χαρά μου που συμμετείχα στη τόσο γλυκιά ανάρτηση σου !

      Διαγραφή
  5. Τι όμορφη ανάρτηση, τι όμορφες αναμνήσεις! Γεννήθηκα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, το σπίτι αυτό των παιδικών μου χρόνων έπεσε με το σεισμό και έγινε μία μοντέρνα πολυκατοικία με γραφεία που νοικιάζουμε. Ποτέ δεν είχα " χωριό" με παππού και γιαγιά να καταφύγω αφού οι δικοί μου ήταν από Κωνσταντινούπολη και Ίμβρο! Οι φίλες μου έλεγαν τα καλοκαίρια:- θα πάμε στο πατρικό στο χωριό, θα παίξουμε με τα ζωάκια, θα χαρούμε την αυλή..Εγώ έπαιζα στο σπίτι και για διακοπές με τους γονείς μου συνήθως εξωτερικό..Ζηλεύω λοιπόν ( με καλή έννοια) αυτές σου τις αναμνήσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχτιδούλα μου ,τώρα όμως έχεις χωριό !! Πηγαίνεις στην εξοχή ,με την οικογένεια σου , τους φίλους και είσαι κοντά στη φύση .Όπως και να έχει οι παιδικές αναμνήσεις είναι πολύτιμο κομμάτι της ζωής μας .

      Διαγραφή
  6. This is a lovely post Olympia..
    How wonderful to remember Easter.. and your childhood, I am sure your mother can tell lots of stories of the old days in the village.
    Memories are wonderful ... they keep us going.
    wishing you a lovely week Olympia.. and regards to your mother..
    love val xxxx

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. My dearest friend , a lot of memories from my childhood ,when the life was more simple and easy .Now there are not small houses ,blooming gardens ,children to play out .All live at the apartments ....Thank yo so much for your wishes !

      Διαγραφή
  7. Πολύ όμορφη ανάρτηση Ολυμπία μου .....
    Χαίρομαι που εχεις τόσες όμορφες αναμνήσεις από τα
    παιδικά σου χρόνια !!!!
    φιλακια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Dearest Olympia,
    You write such lovely poetry about your childhood home and area where you grew up and had many fond memories. Indeed, our Mothers lived through hard times but they did so with grace and we learned a lot from them.
    Hugs,
    Mariette

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Lovely reflections and beautiful insight into your childhood. Blessings, Tammy

    ΑπάντησηΔιαγραφή