╰☆╮Το ταξίδι ενός Φλιτζανιού...

 Και μιας κοπέλας ......

Μια φορά και έναν καιρό ,ζούσε μία κοπέλα ετών εικοσιδύο ,νιόπαντρη ,εργαζόμενη σκληρά 
                 ,που καιρό δεν είχε παρά να πίνει πρωί-πρωί το καφέ της  ,σε ένα άσπρο  φλυτζανάκι  
                                          ,από το κυλικείο της δουλειάς της . 
                            "Κύριε Τάκη ,ένα ελληνικό σκέτο ,σε παρακαλώ ....."
             Γρήγορος ο κ.Τάκης ,έφερνε μαζί με τους υπόλοιπους και το δικό της ....

 Όταν πληρώθηκε η κοπέλα ,το πρώτο της δεκαπενθήμερο ,πήγε κατευθείαν στο κατάστημα της Ιωνίας και αγόρασε το πρώτο σετ του καφέ ...Χαρά μεγάλη ένιωσε που με τα πρώτα της λεφτά κρατούσε σφιχτά στην αγκαλιά της  κάτι που λαχταρούσε ....Τον άλλο μήνα συμπλήρωσε και το 
σετ του νεσκαφέ η του τσαγιού .....Τι στεναχώριες ,τι προβληματισμούς ,τι γέλια και χαρές ,σχόλια για το ένα για το άλλο ,άκουσαν αυτά τα έρημα φλυτζανάκια .....

                     Θυμήθηκε ότι είχε και εκείνο το σετ ,δώρο  στη πρώτη επέτειο του γάμου της ,
                                 από τη  κουμπάρα της ,  με τις μαρκησίες και τους μαρκήσιους 
                                             και το έβγαλε από το κουτί να το στολίσει .
                                              Να και ένα λουλουδάτο για την άνοιξη !

Άρχισε τις εξερευνήσεις στα σπίτια των δικών της  ,βρήκε στο παλιό μπουφέ της πεθεράς της ,                            κάποια φλυτζανάκια από την προίκα της ,όχι όλα ,κάποια κομμάτια ...
                       Ήθελε να γεμίσει  το καινούργιο σύνθετο που είχαν αγοράσει ......

Τα χρόνια περνούσαν και κάθε φορά ό,τι της άρεσε το αγόραζε ....Νέα χρώματα ,άλλα σχέδια , πάντα κάτι καινούργιο .... Κάθε απόγευμα ,με τον σύζυγο ,να πιουν το καφεδάκι τους ,πάντα εκείνη έφτιαχνε τον καφέ ,( μη της σπάσει και κάποιο ),κάθε φορά και άλλο φλυτζανάκι ,πάνω από αυτά συζητούσαν τα δύσκολα ,τα εύκολα ,τα χαρούμενα ,μέχρι να ξεκινήσουν τα του σπιτιού ...."Πεταχτός" ο καφές ,άρχιζαν φροντιστήρια ,αγγλικά ,αθλητισμός,.έπρεπε να τελειώσει το χουζούρεμα .....

  Στα ταξίδια της αγόραζε και άλλα σχέδια ,από άλλους πολιτισμούς .......

               με τι λαχτάρα τα κρατούσε σφιχτά ,μη τυχόν και της πέσουν ......

   Ποτέ της δεν τα χρησιμοποίησε ,μόνο τα στόλιζε και τα χαιρόταν .....

 

Μέχρι και μινιατούρες αγόραζε ,τέτοιο πάθος με τα φλυτζανάκια ....

Ο χρόνος κυλούσε αμείλικτος  ,πιστή στον  ελληνικό σκέτο καφέ ,τα ράφια γέμιζαν και χρόνος δεν υπήρχε πολύς για παρέες και καφέδες ......Μαζεύτηκαν πολλά ,δυο φορές το χρόνο όλα έξω                    ,πλύσιμο ,σκούπισμα να είναι πάντα καθαρά ....Δοκίμασε και δική της "πατέντα " ,    

να χωρέσουν όλα .....

 

Και επειδή μεγάλωσε πια και κουράζεται πιο εύκολα ,να φωτογραφίζει ,να σκέφτεται ,να γράφει ,λαχτάρισε έναν σκέτο ελληνικό ,συντροφιά με ένα σοκολατάκι , υγείας παρακαλώ , 

τι να σου κάνει όμως ......

Έπιασε και ένα συκαλάκι γλυκό , υγιεινότατο ,σπιτικό και χωρίς πολλές θερμίδες .....

  Ε , το σκέφτηκε από εδώ ,το κοίταγε από εκεί ,λειψό της φάνηκε το σερβίρισμα ,

           να και το κομματάκι του κέικ .....απλό με λίγη κουβερτούρα ..όχι με γλάσο και παχυντικά ....

όλα σκέτα παρακαλώ ......

 Και αφού ήπιε το καφεδάκι της όπως πάντα , χάρηκε τις στιγμές της ξεκούρασης ,της μικρής                                       καθημερινής συνήθειας ,που ποτέ μα ποτέ δεν παραλείπει ......

                   Και αφού τα καταβρόχθισε όλα  με χαρά ,ικανοποιημένη  ότι δεν πήγε τίποτε χαμένο,
                              με νέες δυνάμεις  χωρίς καθόλου ίχνος ασυνέπειας η  συνείδησης 
                                                      για το πόσες θερμίδες εισέπραξε .........
                                      Άφησε και τη φοντανιέρα ανοικτή ,δια "παν ενδεχόμενο ",
                                                όπως βουλιμία , υπογλυκαιμία  κ.λ.π               
                    Στο τέλος  τα ομολόγησε όλα , "αμαρτία εξομολογουμένη ουκ έστιν αμαρτία " ,
                                                     δεν τα πήγαινε και καλά με τα αρχαία 

                              Πήρε με χαρά  μέρος στο καινούργια  πρόκληση  της Mia Petra  στο   
                                 
                                               ╰☆╮Το ταξίδι ενός Φλιτζανιού...
         
                    και αισθάνθηκε ότι ήπιε το καφεδάκι της παρέα με όλες τις φίλες του διαδικτύου
                                                          και το καταχάρηκε  !!!