Δηλώνω παρούσα ......όχι σαν αυτό της Ελληνικής Βουλής αλλά στη ζωή .....
Ένας μήνας και κάτι ,γεμάτος άγχος ,στεναχώρια ,αγωνία ,θυμό ,απογοήτευση
και όποιο χειρότερο συναίσθημα υπάρχει βγήκε στην επιφάνεια και έκανε τη ζωή μας άνω -κάτω ....
Με μιά βαλίτσα στο χέρι ,προσπαθώ να καλύψω τις τρέχουσες ανάγκες στην οικογένεια και στους γονείς μας ....
Ο βομβαρδισμός των ΜΜΕ ολημερίς μας έκανε να ρωτάμε μεταξύ μας συνεχώς ...
τι νέο έχουμε ?
Να σχολιάζουμε , να ακούμε ότι πιο τερατώδες έχουμε ακούσει ,να εκνευριζόμαστε , να διαφωνούμε για ετούτο για το άλλο και ευτυχώς κάπου να συνερχόμαστε και να αναρωτιόμαστε ,
τι κάνουμε Θεέ μου ...
Πήρα τους δρόμους ,πήγα και την μανούλα μου στην Παναγία Σουμελά ,μεγάλη η Χάρη της ,χρόνια είχα να πάω ,μήπως και βάλει το χεράκι της και συνεφέρει τους μεγάλους .....
'Έψαξα να βρω γαλήνη και ηρεμία ατενίζοντας το καταπράσινο ...
Κοίταζα τα δενδράκια μας να μεγαλώνουν σιγά-σιγά και άνθιζε η ελπίδα μου για το καλύτερο .....
Στα μεγάλα μπουρίνια πίναμε το καφεδάκι μας σε έρημες παραλίες
και σκεφτόμασταν ποια "μπουρίνια " μας περιμένουν στη ζωή μας ....
δύσκολα κύλισε η ημέρα ......
 |
η σκέψη μου πήγε στο ότι η ζωή έχει τα καλά της και τα ανάποδα της ....
Σήκωσα τα μάτια μου ψηλά στο ουρανό και είδα την ανεμοδαρμένη σημαία
και φώλιασε η αγωνία μέσα μου σε πόσους ακόμα δυνατούς ανέμους θα αντέξει .........
Μίλησα με φίλους και μοιράστηκα τις ίδιες ανησυχίες ,τις ίδιες αγωνίες και πάλι σκέφτηκα πως φτάσαμε ως εδώ .....Και εκεί που νόμιζα ότι δεν έχω άλλη αντοχή ,να ακούω ,να αγωνιώ για πράγματα που δεν έφταιξα ,όπως το ίδιο και όλοι, μα όλοι οι απλοί άνθρωποι ,αποφάσισα ότι στα ψέματα τους θα πω ένα μεγάλο όχι και στη απλή ζωή μου ,στη οικογένεια μου ,στα όνειρα μου δεν θα δηλώσω απλά παρούσα θα πω ένα μεγάλο ναι !!
