Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2015

╰☆╮Το ταξίδι ενός Φλιτζανιού...

 Και μιας κοπέλας ......

Μια φορά και έναν καιρό ,ζούσε μία κοπέλα ετών εικοσιδύο ,νιόπαντρη ,εργαζόμενη σκληρά 
                 ,που καιρό δεν είχε παρά να πίνει πρωί-πρωί το καφέ της  ,σε ένα άσπρο  φλυτζανάκι  
                                          ,από το κυλικείο της δουλειάς της . 
                            "Κύριε Τάκη ,ένα ελληνικό σκέτο ,σε παρακαλώ ....."
             Γρήγορος ο κ.Τάκης ,έφερνε μαζί με τους υπόλοιπους και το δικό της ....

 Όταν πληρώθηκε η κοπέλα ,το πρώτο της δεκαπενθήμερο ,πήγε κατευθείαν στο κατάστημα της Ιωνίας και αγόρασε το πρώτο σετ του καφέ ...Χαρά μεγάλη ένιωσε που με τα πρώτα της λεφτά κρατούσε σφιχτά στην αγκαλιά της  κάτι που λαχταρούσε ....Τον άλλο μήνα συμπλήρωσε και το 
σετ του νεσκαφέ η του τσαγιού .....Τι στεναχώριες ,τι προβληματισμούς ,τι γέλια και χαρές ,σχόλια για το ένα για το άλλο ,άκουσαν αυτά τα έρημα φλυτζανάκια .....


                     Θυμήθηκε ότι είχε και εκείνο το σετ ,δώρο  στη πρώτη επέτειο του γάμου της ,
                                 από τη  κουμπάρα της ,  με τις μαρκησίες και τους μαρκήσιους 
                                             και το έβγαλε από το κουτί να το στολίσει .
                                              Να και ένα λουλουδάτο για την άνοιξη !



Άρχισε τις εξερευνήσεις στα σπίτια των δικών της  ,βρήκε στο παλιό μπουφέ της πεθεράς της ,                            κάποια φλυτζανάκια από την προίκα της ,όχι όλα ,κάποια κομμάτια ...
                       Ήθελε να γεμίσει  το καινούργιο σύνθετο που είχαν αγοράσει ......


Τα χρόνια περνούσαν και κάθε φορά ό,τι της άρεσε το αγόραζε ....Νέα χρώματα ,άλλα σχέδια , πάντα κάτι καινούργιο .... Κάθε απόγευμα ,με τον σύζυγο ,να πιουν το καφεδάκι τους ,πάντα εκείνη έφτιαχνε τον καφέ ,( μη της σπάσει και κάποιο ),κάθε φορά και άλλο φλυτζανάκι ,πάνω από αυτά συζητούσαν τα δύσκολα ,τα εύκολα ,τα χαρούμενα ,μέχρι να ξεκινήσουν τα του σπιτιού ...."Πεταχτός" ο καφές ,άρχιζαν φροντιστήρια ,αγγλικά ,αθλητισμός,.έπρεπε να τελειώσει το χουζούρεμα .....

  Στα ταξίδια της αγόραζε και άλλα σχέδια ,από άλλους πολιτισμούς .......
               με τι λαχτάρα τα κρατούσε σφιχτά ,μη τυχόν και της πέσουν ......
   Ποτέ της δεν τα χρησιμοποίησε ,μόνο τα στόλιζε και τα χαιρόταν .....


 
Μέχρι και μινιατούρες αγόραζε ,τέτοιο πάθος με τα φλυτζανάκια ....

Ο χρόνος κυλούσε αμείλικτος  ,πιστή στον  ελληνικό σκέτο καφέ ,τα ράφια γέμιζαν και χρόνος δεν υπήρχε πολύς για παρέες και καφέδες ......Μαζεύτηκαν πολλά ,δυο φορές το χρόνο όλα έξω                    ,πλύσιμο ,σκούπισμα να είναι πάντα καθαρά ....Δοκίμασε και δική της "πατέντα " ,    
να χωρέσουν όλα .....

 
Και επειδή μεγάλωσε πια και κουράζεται πιο εύκολα ,να φωτογραφίζει ,να σκέφτεται ,να γράφει ,λαχτάρισε έναν σκέτο ελληνικό ,συντροφιά με ένα σοκολατάκι , υγείας παρακαλώ , 
τι να σου κάνει όμως ......
Έπιασε και ένα συκαλάκι γλυκό , υγιεινότατο ,σπιτικό και χωρίς πολλές θερμίδες .....
  Ε , το σκέφτηκε από εδώ ,το κοίταγε από εκεί ,λειψό της φάνηκε το σερβίρισμα ,
           να και το κομματάκι του κέικ .....απλό με λίγη κουβερτούρα ..όχι με γλάσο και παχυντικά ....
όλα σκέτα παρακαλώ ......


 Και αφού ήπιε το καφεδάκι της όπως πάντα , χάρηκε τις στιγμές της ξεκούρασης ,της μικρής                                       καθημερινής συνήθειας ,που ποτέ μα ποτέ δεν παραλείπει ......


                   Και αφού τα καταβρόχθισε όλα  με χαρά ,ικανοποιημένη  ότι δεν πήγε τίποτε χαμένο,
                              με νέες δυνάμεις  χωρίς καθόλου ίχνος ασυνέπειας η  συνείδησης 
                                                      για το πόσες θερμίδες εισέπραξε .........
                                      Άφησε και τη φοντανιέρα ανοικτή ,δια "παν ενδεχόμενο ",
                                                όπως βουλιμία , υπογλυκαιμία  κ.λ.π               
                    Στο τέλος  τα ομολόγησε όλα , "αμαρτία εξομολογουμένη ουκ έστιν αμαρτία " ,
                                                     δεν τα πήγαινε και καλά με τα αρχαία 

                              Πήρε με χαρά  μέρος στο καινούργια  πρόκληση  της Mia Petra  στο   
                                 
                                               ╰☆╮Το ταξίδι ενός Φλιτζανιού...
         
                    και αισθάνθηκε ότι ήπιε το καφεδάκι της παρέα με όλες τις φίλες του διαδικτύου
                                                          και το καταχάρηκε  !!!

Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2015

Στο σπίτι της Αχτίδας

Στο σπίτι της   Αχτίδας  για άλλη μια φορά ,  μαζευτήκαμε Τετάρτη απόγευμα 
για απογευματινό καφέ.
Τώρα το θυμήθηκες ,θα με ρωτήσετε ??? Ζητώ συγνώμη για τη καθυστέρηση της ανάρτησης ,λόγοι ανωτέρας βίας  όπως βόλτες ,τσίπουρα ,μικτοατυχηματάκια .....

Οι οικοδεσπότες μας ,χαμογελαστοί ,φιλόξενοι ,γεμάτη χαρά ,αγάπη και περιποίηση !!!
 .


Τιμώμενο πρόσωπο η Βίκυ που είχε έρθει από την Αθήνα  !!!
Ακούσαμε και ένα καταπληκτικό :
Κοντά στο βασιλικό ποτίζεται και η γλάστρα !!!!!
Ονόματα δεν λέω για τον βασιλικό και τη γλάστρα ,
γιατί μου κόπηκε η όρεξη και δεν άγγιξα τίποτε ....
Έφυγα σχεδόν νηστική !!!!!

   

Οι "κυρίες των τιμών " !!!!!


Τα δωράκια -κολοκύθια της   Ειρήνης και τα χειροτεχνήματα της  Niatta επί δαπέδου !!


Οι πίτες ( του Δημήτρη ) νοστιμότατες ,η τυρόπιτα θεσπέσια η δε κιμαδόπιτα  καταπληκτική !!
Οι μπεζέδες της Αχτίδας ,φρεσκότατοι ,της ώρας σχεδόν , στο δε ψητό κυδώνι  οι αντιστάσεις καταρρέουν !!! 

Η γλυκιά Αχτίδα  είχε για όλες μας από ένα πανέμορφο κοχυλάκι ,
ζωγραφισμένο από τα χρυσά της χέρια !!!


Οι κυρίες σε στιγμές χαλάρωσης ,χαράς ,γέλιου !!!!
Τις υπόλοιπες φωτογραφίες δεν τις αναρτώ !!!!

  Και τελευταία είσοδος, αεράτη η Ρένα ,χαμογελαστή και χαρούμενη παρόλο το κρυωματάκι της !!!
                    Πονούσε ο λαιμός της και για αυτό βλέπετε με τι σύνεση τρώει ....


 Ακόμη μια φορά το ζεστό σπίτι της Αχτίδας μας φιλοξένησε ,γελάσαμε και περάσαμε υπέροχα !!
   Ανταλλάξαμε ιδέες ,τεχνικές ,οδηγίες ,είπαμε τα τελευταία νέα μας ,χαρήκαμε τη παρέα !!
                               Και μη νομίσετε ότι έφυγα νηστική .....μια σκέψη έκανα ....
                                          σιγά να μη πτοηθώ και μου κοπεί η όρεξη......
                                          απλά έφαγα διπλή μερίδα σε όλα μα όλα  !!!!!  
                                                         επειδή ήμουν λυπημένη .....
                                                       


Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2015

Άλλαξέ το! #2



Η γλυκιά μας Αριστέα  με την ανάρτηση της    Άλλαξε το #2 μας έδωσε την ευκαιρία να συμμετέχουμε στο διαγωνισμό με μία αλλαγή που θα έπρεπε να κάνουμε ! Η προθεσμία ήταν μεγάλη αλλά με τα σούρτα -φέρτα ,ο  χρόνος λιγόστευε για μένα ......

Όμως   η πρόσκληση ήταν μία πρόκληση για μένα να ανασκουμπωθώ  , να αφήσω για λίγο τα μπουκάλια και να δοκιμάσω κάτι άλλο το οποίο θα ήταν και πρακτικό και δεν θα κυκλοφορούσα 
πλέον με την πλαστική τσάντα του LEROY MERLIN γεμάτη από μπογιές ,πινέλα ,σφουγγάρια .


Τα σύνεργα του ντεκουπάζ ήταν σε ένα άθλιο κουτί όπως το παρακάτω . 

Στην γειτονιά είδα ότι πολλές φίλες μόλις επέστρεψαν από τις διακοπές , η μία βούτηξε σε  σε μπαούλα ονόματα δεν λέμε (αλλά εγώ είμαι μαρτυριάρα ) είναι η Ρένα  η άλλη φίλη   Μαριάννα σε αποθήκες που έχει θησαυρούς ,  έκανα ακριβώς το ίδιο !!! Χώθηκα στην κάτω αποθήκη ,στις ντουλάπες του μπαλκονιού  και βρήκα αυτό !!!



 Καθότι ως εκκολαπτόμενη καλλιτέχνης  ήθελα να  μεταφορτώνω στο αυτοκίνητο με χάρη και κομψότητα  την καλλιτεχνική μου δραστηριότητα ,ένα νεσεσέρ 35 ετών ,(από τα φοιτητικά μου χρόνια , ήταν της μόδας τότε) γεμάτο με "γαλλικά " κλειδιά  
πέρασε ξανά στα χέρια μου !!  



Το έπλυνα ,το αστάρωσα , του άλλαξα τα φώτα και στο τέλος το γέμισα με τις μπογιές μου !!!!


                                                            

                                                           και να το αποτέλεσμα 






  με αρκετές ατέλειες ,αλλά πλέον θεωρώ ότι είναι οργανωμένα και όμορφα τακτοποιημένα !!!
                       Και επειδή οφείλω να απαντήσω στην ερώτηση της     Αριστέας:

                                        Θέλω να μάθω την αντίδραση του συζύγου
                                         και πού έβαλε τα εργαλεία του μετά. Ναι;

 Όλες βέβαια οι εργασίες έγιναν με πλήρη μυστικότητα ,απουσία του συζύγου ......
 Τα εργαλεία εφόσον έγινε ανταλλαγή, μπήκαν στην πλαστική τσάντα του LEROY MERLIN ...πίσω στην πλαστική ντουλάπα  !!!!
              
               Όταν έδειξα το "μεγάλο " κατόρθωμα..........πήρα επαίνους για την πρόοδο μου !
              Όταν ρωτήθηκα που το βρήκα το βαλιτσάκι ....απλά απάντησα , στο είχα χαρίσει
              πριν πολλά χρόνια,ΘΥΜΆΣΑΙ ???? .... ΤΩΡΑ το χρειάζομαι !!!!

                                            ΚΑΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΜΟΥ ????
                             Στην πλαστική τσάντα ,πάνω από την δεύτερη καινούργια εργαλειοθήκη 
                                        και περιμένουν απλά να τα τακτοποιήσεις !!!!
          Λέγοντας αυτά ,εξαφανίστηκα  με  το "κατοστάρι "της Πατουλίδου  φωνάζοντας :
                          
                                       ΓΙΑ ΤΟ ΝΤΕΚΟΥΠΑΖ    ΡΕ ..........ΤΟ !!!!!
           

             Οι συμμετέχουσες   με δημιουργικότητα ,φαντασία ,μεράκι και καλαισθησία
                                  έκαναν τα πιο πρωτότυπα και όμορφα έργα !!!
             Η οικοδέσποινα με οργάνωση και υπομονή  διεκπεραίωσε με άριστο τρόπο 
                         τον διαγωνισμό και μας παρουσιάζει τη τελετή λήξης   εδώ


                                   I am linking to  PJ 300 – an upcycled link party                                                                                                                   

Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2015

Στη Λεωφόρο των Πύργων



Βροχερό απόγευμα  Τετάρτης περπατώ σε κεντρικό δρόμο της πόλης 
καθώς το φως της ημέρας έχει πέσει .....  


                               

                                    ο προορισμός μου είναι η Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών 

για την παρουσίαση του τέταρτου βιβλίου του Μανώλη Γκουνάγια ,
γείτονα και  φίλου συγγραφέα  με τίτλο 
Στη Λεωφόρο των Πύργων .
Έκδοση Δέσποινα Κυριακίδη 


                    Από τον πρόλογο του κ. Γιώργου Αναστασιάδη ,Ομ. Καθηγητή του Α.Π.Θ.

Ο Μανώλης Γκουνάγιας ,συναρπαστικός αφηγητής της ζωής του και της συλλογικής περιπέτειας 
της Θεσσαλονίκης ,ιχνηλατεί με γνώση ,ευαισθησία και δημιουργική βιωματική μνήμη ,την κοινωνία της πόλης και την καθημερινότητα της και μας κληροδοτεί με τα γλαφυρά κείμενα του -που έρχονται να ολοκληρώσουν το έξοχο αφήγημα του "Ξεράθηκε η μπλε βυσσινιά "-πολύτιμες πληροφορίες και εικόνες και βέβαια ερεθίσματα για νέες έρευνες .


                               
                                                  Από την εισαγωγή του συγγραφέα 
              Το αφήγημα αυτό περιλαμβάνει τρεις βασικές χρονικές περιόδους ,αρχής γενομένης
              από το τελευταίο τέταρτο του 1940 , σε μια γειτονιά της Θεσσαλονίκης ,το Ντεπώ , 
              μέσα από τον μικρό "Μανωλέκα " που βλέπει ,ακούει ,αισθάνεται και καταγράφει τον                                    παλμό της γειτονιάς ,τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο ,την Γερμανική κατοχή , τη                                                   μεταπολεμική μέχρι τις πρώτες Διεθνείς Εκθέσεις της Θεσσαλονίκης .

Ένα ακόμη βιβλίο του συγγραφέα που είχα την τιμή να διαβάσω ,να απολαύσω, να ανακαλύψω τα μυστικά και μυστήρια , να περιπλανηθώ στη γειτονιά μου 75 χρόνια πριν ,μέσα από τα μάτια του συγγραφέα , σε πραγματικά δύσκολους καιρούς .

Άλλα βιβλία του συγγραφέα : 
Ξεράθηκε η μπλε βυσσινιά -εκδόσεις " Κώδικας"-1998-ιστορικό αφήγημα 
Εκεί που φύσαγε ο Βαρδάρης -ιστορική μυθιστορία 
Las Incantadas-Αταξίδευτη μαγεμένη -εκδόσεις  Αφών Κυριακίδη -2012-ιστορική νουβέλα


Σημ. Η χρήση των κειμένων του βιβλίου έγινε κατόπιν αδείας του εκδοτικού οίκου Δέσποινας Κυριακίδη και του συγγραφέα Μανώλη Γκουνάγια .